" Nie wymawiałem się od przekazywania wam wszystkiego, co pożyteczne*, ani od nauczania was publicznie+ i od domu do domu+." (Dz. 20.20 Przekład Nowego Świata NW).
Czy tym wersetem można potwierdzić, że apostoł Paweł lub inni chrześcijanie głosili od domu do domu to znaczy odwiedzali bez zaproszenia kolejne domy głosząc orędzie o Królestwie Bożym jak to robią dzisiaj Świadkowie Jehowy?
Inne przekłady tekst oddają następująco:
Ewangeliczny Przekład Interlinearny Biblii
Głoszenie w I wieku.
Życie codzienne w pierwszym wieku zwłaszcza w wielkich miastach znacznie różniło się od tego do czego jesteśmy przyzwyczajeni dzisiaj. Często jeżeli chodzi o ludzi niezamożnych posiadali jakieś miejsce do spania resztę potrzeb załatwiali na mieście. Dlatego dużą popularnością cieszyły się wszelkiego rodzaju oberże, łaźnie publiczne czy też publiczne latryny. Z kolei wszelkiego rodzaju nowiny były pozyskiwane w miejscach publicznych, dlatego chrześcijanie w I wieku wykorzystywali takie miejsca aby dotrzeć do ludzi z dobrą nowiną co wyraźnie pokazują Dzieje Apostolskie. Głoszenie od domu do domu w takie formie jaką możemy dziś spotkać byłoby niepraktyczne i nieskuteczne, a często też niebezpieczne.
Migawki z głoszenia z Dziejów Apostolskich:
W miejscach publicznych:
3:11, 4:1,2, 5:21 – w świątyni.
13:5,15,42, 14:1, 17:1,2, 18:4,19,26 – w synagogach
16:11 – nad rzeką.
17:19 – na Areopagu.
19:8 – w szkole.
Na wezwanie lub zaproszenie:
10:32 – u Korneliusza.
13:7 – u prokonsula.
16:31-33 – w domu strażnika.
Czy tym wersetem można potwierdzić, że apostoł Paweł lub inni chrześcijanie głosili od domu do domu to znaczy odwiedzali bez zaproszenia kolejne domy głosząc orędzie o Królestwie Bożym jak to robią dzisiaj Świadkowie Jehowy?
Inne przekłady tekst oddają następująco:
W wyżej wymienionym tekście można użyć sformułowania 'od do' chociaż w tekście oryginalnym nie użyto takiej konstrukcji, ale zastosowano słowo dom w liczbie mnogiej, dlatego przekłady bliższe tekstowi oryginalnemu oddają tę myśl 'po domach' lub 'w domach'. Oczywiście stwierdzenie 'po domach' wskazuje, że domów mogło, a nawet było wiele, ale też nie mówi czy były to kolejne domy. Również sformułowanie 'od domu do domu' nie wymusza takiego rozumowania. Jeżeli uwzględnimy to, że pierwsi chrześcijanie spotykali się w domach to już mamy spełnienie warunku 'po domach'. Podobnie też w przypadku gdy ktoś zainteresował się orędziem i zaprosił Pawła do domu w celu uzyskania dalszych wyjaśnień. Tak więc stwierdzenie 'po domach' nie wyklucza głoszenia od domu do domu, ale też go nie potwierdza. Należy też pamiętać, że apostoł nie omawiał metod służby, ale
chciał podkreślić, że nie uchylał się od głoszenia na żadnym miejscu czy to publicznym czy też prywatnym.
Głoszenie w I wieku.
Życie codzienne w pierwszym wieku zwłaszcza w wielkich miastach znacznie różniło się od tego do czego jesteśmy przyzwyczajeni dzisiaj. Często jeżeli chodzi o ludzi niezamożnych posiadali jakieś miejsce do spania resztę potrzeb załatwiali na mieście. Dlatego dużą popularnością cieszyły się wszelkiego rodzaju oberże, łaźnie publiczne czy też publiczne latryny. Z kolei wszelkiego rodzaju nowiny były pozyskiwane w miejscach publicznych, dlatego chrześcijanie w I wieku wykorzystywali takie miejsca aby dotrzeć do ludzi z dobrą nowiną co wyraźnie pokazują Dzieje Apostolskie. Głoszenie od domu do domu w takie formie jaką możemy dziś spotkać byłoby niepraktyczne i nieskuteczne, a często też niebezpieczne.
Migawki z głoszenia z Dziejów Apostolskich:
W miejscach publicznych:
3:11, 4:1,2, 5:21 – w świątyni.
13:5,15,42, 14:1, 17:1,2, 18:4,19,26 – w synagogach
16:11 – nad rzeką.
17:19 – na Areopagu.
19:8 – w szkole.
Na wezwanie lub zaproszenie:
10:32 – u Korneliusza.
13:7 – u prokonsula.
16:31-33 – w domu strażnika.
Komentarze
Prześlij komentarz